یوسف
لغت‌نامه دهخدا
یوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن موسی بن ابی عیسی غسانی سبتی ، مکنی به ابویعقوب . فقیه مالکی و از حافظان حدیث بود. وی در اصل از سبتة مغرب بود و در فاس به جامع باب السلسلة قرائت می کرد. «الافادة» دو کتاب مختصر و مفصل اوست در شرح رساله ٔ ابن ابی زید در فقه مالکی . وی در اواخرسده ٔ هفتم هَ . ق . درگذشته است . (از اعلام زرکلی ).
