گوهرپرست
لغتنامه دهخدا
گوهرپرست . [ گ َ / گُو هََ پ َ رَ ] (نف مرکب ) پرستنده ٔ گوهر. پرستنده ٔ جواهر. گوهرفروش . گوهری :
پیش عکس تاج تو شمع هوا گوهرپرست
زیر پای دست تو دست سپهر اخترفشان .
همه پیکری را بدانسان که هست
درو دید رسام گوهرپرست .
بسی سالها شد که گوهرپرست
نیاورد از این گونه گوهر بدست .
پیش عکس تاج تو شمع هوا گوهرپرست
زیر پای دست تو دست سپهر اخترفشان .
فرخی .
همه پیکری را بدانسان که هست
درو دید رسام گوهرپرست .
نظامی .
بسی سالها شد که گوهرپرست
نیاورد از این گونه گوهر بدست .
نظامی .