گوش خوردهلغتنامه دهخداگوش خورده . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ](ن مف مرکب ) کنایه از گوشمال خورده باشد. (برهان ) (انجمن آرا). مرادف گوش پیچیده است که گذشت . (آنندراج ).