گورانلغتنامه دهخداگوران . (اِ) محل اجتماع لشکر. (ناظم الاطباء) (شعوری ج 2 ص 324). || اطاق اجتماع . || برنج بوداده در تنور. || ج ِ گور. (ناظم الاطباء).