گل کاری
لغتنامه دهخدا
گل کاری . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) نقش و نگار. گل و بوته که بالای جامه و دیوار و مانند آن نمایند. (آنندراج ) :
در نگارندگی و گل کاری
وحی صنعت مراست پنداری .
|| گل کاشتن . عمل گُل کار.
در نگارندگی و گل کاری
وحی صنعت مراست پنداری .
نظامی .
|| گل کاشتن . عمل گُل کار.