گل شراب
لغتنامه دهخدا
گل شراب . [ گ ُ ل ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) از تیره ٔ گل یخها است که درختهای زینتی با گلهای معطرند. (گیاه شناسی گل گلاب ص 201). || کنایه از سرخی و یا عرق که از خوردن شراب بر روی پدید آید. (آنندراج ) :
خوش آن مستی که از رخسار زیبایت نقاب افتد
بجای پرده بر روی تو گلهای شراب افتد.
خوش آن مستی که از رخسار زیبایت نقاب افتد
بجای پرده بر روی تو گلهای شراب افتد.
خواجه آصفی (از آنندراج ).