ترجمه مقاله

گلچیدر

لغت‌نامه دهخدا

گلچیدر. [ گ ُ دَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سرشیوه ٔ بخش مریوان شهرستان سنندج ، واقع در 82000گزی شمال خاور دژ شاهپور و 15000گزی شمال تینال . هوای آن سرد و دارای 100 تن سکنه است . آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، لبنیات و توتون است . شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو و صعب العبور است . در دو محل نزدیک بهم واقع است که به گلچیدر بالا و پائین معروف است . فعلاً گلیچدر بالا خالی از سکنه و مخروبه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
ترجمه مقاله