ترجمه مقاله

گلوخی

لغت‌نامه دهخدا

گلوخی . [ گ َ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل واقع در 3000گزی شمال خاور بنجار، کنار راه مالرو جلال آباد به زابل . هوای آن گرم و معتدل و دارای 554 تن سکنه است . آب آن از رودخانه ٔ هیرمند و محصول آن غلات و لبنیات است . شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
ترجمه مقاله