گلشنی دمشقی

گلشنی دمشقی . [ گ ُ ش َ ی ِ دِ م َ ] (اِخ ) ابن معصوم وی را از عارفان و سالکان صافی میشمرد و گوید: بدین سبب به صوفی ملقب شده است . او را در ادب پایگاهی است ، ولی شعرش متوسط است از آنجمله او را ابیاتی است درباره شیخ محی الدین عربی که گلشنی ملازم طریقت او بوده است :
امولای محی الدین انت الذی بدت
علومک فی الاَّفاق کالغیث مذهما
کشفت معانی کل علم مکتم
و اوضحت بالتحقیق ما کان مبهما.
رجوع به سلافة العصر ص 396 شود.