گلجبین
لغتنامه دهخدا
گلجبین . [ گ ُ ج َ ] (ص مرکب ) آنکه صورت او چون گل باشد. آنکه جبینی چون گل دارد :
با خسان آن گلجبین گر سیر گلشن میکند
زود گلهای پشیمانی به دامن میکند.
|| از اسمای محبوب است . (آنندراج ).
با خسان آن گلجبین گر سیر گلشن میکند
زود گلهای پشیمانی به دامن میکند.
ظهوری (از آنندراج ).
|| از اسمای محبوب است . (آنندراج ).