گلائی صحرائی . [ گ َ ص َ ] (ص مرکب ) بی تربیت که راه و رسم نداند. بی مربی . - گلائی صحرائی بارآمده بودن یا گلائی صحرائی بزرگ شده بودن ؛ بی مربی بزرگ شده بودن .

گلائی صحرائی

صحرائی

گربه ٔ صحرائی

لاله ٔ صحرائی

خردل صحرائی

پودنه ٔ صحرائی

بادنجان صحرائی

پیاز صحرائی

کاسنی صحرائی

صحرارو

ماهکاست

مَا مَلَکَتْ أَيْمَانُهُمْ

venous blood system

با خودنمایی

uncalumnious

بارجاخ

لغت‌نامه دهخدا