گریبان کوه
لغتنامه دهخدا
گریبان کوه . [ گ ِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کمر کوه و جایی که در میان کوه بود. (آنندراج ) :
گریبان کوه است و دامان صحرا
اگر هست ما را گریبان و دامان .
رجوع به گریبان دشت شود.
گریبان کوه است و دامان صحرا
اگر هست ما را گریبان و دامان .
میرزا طاهر وحید (از آنندراج ).
رجوع به گریبان دشت شود.