گروگان بردن
لغتنامه دهخدا
گروگان بردن . [ گ ِ رَ / رُوب ُ دَ ] (مص مرکب ) چیزی را به گرو همراه خود بردن . شخصی را بعنوان گروگان همراه خویش بردن :
بشد زنگه با نامور شهریار
گروگان ببرد از در شهریار.
بشد زنگه با نامور شهریار
گروگان ببرد از در شهریار.
فردوسی .