گره در گلو زدن
لغتنامه دهخدا
گره درگلو زدن . [ گ ِ رِه ْ دَ گ َ / گ ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از بند کردن گلو. (آنندراج ) :
هرگز غمی ز کاسه ٔ خالی نمیخوریم
نرگس صفت زدیم گره در گلوی خویش .
هرگز غمی ز کاسه ٔ خالی نمیخوریم
نرگس صفت زدیم گره در گلوی خویش .
ملاطاهر غنی (از آنندراج ).