ترجمه مقاله

کین کش

لغت‌نامه دهخدا

کین کش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کین کشنده . انتقامجو. منتقم . (فرهنگ فارسی معین ) :
فروماند کابلشه از غم به درد
زشیدسب کین کش بترسید مرد.

اسدی .


یاد آمد ایچ آنچه منت گفتم
کاین دهر کین کش است ز نادان کین .

ناصرخسرو.


همه پولادپوش و آهن خای
کین کش و دیوبند و قلعه گشای .

نظامی .


رجوع به کین کشیدن شود.
ترجمه مقاله