کوچه باغ

کوچه باغ . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) کوچه ای که راهی در باغ داشته باشد. (آنندراج ). کوچه ای که راهی به باغ داشته باشد یااز کنار باغ گذرد. (فرهنگ فارسی معین ) :
در بهاران دل به سیر کوی یارم می کشد
کوچه باغ عاشقان چاک گریبان کسی است .

میرزا رضی دانش (از آنندراج ).

در کوچه باغ زلف خزان را گذار نیست
دل را به آن دو سلسله ٔ مشکبار بخش .

صائب (از آنندراج ).