کورکشلغتنامه دهخداکورکش . [ کو ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه کور را دست گرفته راه ببرد. (آنندراج ) : نرگس بی دیده روان کوروش خار عصا، باد خزان کورکش .امیرخسرو (از آنندراج ).
