کمان افراز
لغتنامه دهخدا
کمان افراز. [ ک َ اَ ] (نف مرکب ) آنکه کمان افرازد. آنکه کمان را به قصد تیراندازی بدست گیرد. برافرازنده وبر دست گیرنده ٔ کمان به قصد تیراندازی :
بس کمان افراز و تیرانداز کاندر پیش تو
رخنه در خارا کند تیر کمان صد منی .
و رجوع به ماده ٔبعد شود.
بس کمان افراز و تیرانداز کاندر پیش تو
رخنه در خارا کند تیر کمان صد منی .
امیرمعزی (از آنندراج ذیل کمان صد منی ).
و رجوع به ماده ٔبعد شود.