کل
لغتنامه دهخدا
کل . [ک ُ ] (ع اِ) مخفف کُل ّ بهمان معنی است :
طبع هر جزوی که هست آخر سوی کل مایل است .
دین ودل را کل بدو بسپرد خلق
پیش امر و نهی او میمرد خلق .
طبع هر جزوی که هست آخر سوی کل مایل است .
کاتبی .
دین ودل را کل بدو بسپرد خلق
پیش امر و نهی او میمرد خلق .
مولوی .