کلمة
لغت‌نامه دهخدا
کلمة. [ ک َ ل ِ م َ ] (ع اِ) یک سخن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سخن . لفظ. کلام . (ناظم الاطباء). کَلمَه . (اقرب الموارد). سخن . یک سخن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). سخن . گفتار. (ترجمان القرآن ص 82).
- الکلمةالباقیة ؛ کلمه ٔ توحید. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و در قول قرآن «و جعلها کلمة باقیة» کلمه ٔ توحید و آن لااله الااﷲ است . (از اقرب الموارد).
- کلمةالتقوی ؛ بسم الله الرحمن الرحیم . (از اقرب الموارد).
- کلمةاﷲ ؛ عیسی علیه السلام . (منتهی الارب ). حضرت عیسی . (ناظم الاطباء). لقب یسوع مسیح . (از اقرب الموارد). لقب عیسی علیه السلام (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| یک قصیده تمام و کمتراز آن . کَلمَة و کِلمَة مانند آن است . (منتهی الارب )(آنندراج ). خطبه و قصیده . (از اقرب الموارد).
- الکلمةالباقیة ؛ کلمه ٔ توحید. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و در قول قرآن «و جعلها کلمة باقیة» کلمه ٔ توحید و آن لااله الااﷲ است . (از اقرب الموارد).
- کلمةالتقوی ؛ بسم الله الرحمن الرحیم . (از اقرب الموارد).
- کلمةاﷲ ؛ عیسی علیه السلام . (منتهی الارب ). حضرت عیسی . (ناظم الاطباء). لقب یسوع مسیح . (از اقرب الموارد). لقب عیسی علیه السلام (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| یک قصیده تمام و کمتراز آن . کَلمَة و کِلمَة مانند آن است . (منتهی الارب )(آنندراج ). خطبه و قصیده . (از اقرب الموارد).
