کشتبان
لغتنامه دهخدا
کشتبان . [ ک ِ ] (اِ مرکب ) زارع . (آنندراج ) :
نه بهر عبره کردن کشتبان را قسمت غله
نه بهر باج خواهی کاربان را رحمت عامل .
نه بهر عبره کردن کشتبان را قسمت غله
نه بهر باج خواهی کاربان را رحمت عامل .
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).