کشتا

کشتا. [ ک ِ ] (ص )خشک . کِشتَه . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کشته شود.
- پنیر کشتا ؛ پنیری چرب که آن را به قالبهای بزرگ در مازندران خشک کنند و سپس بکار برند. (یادداشت مؤلف ).