کرن

کرن . [ کْرُ / ک ُ رَ ] (ص ، اِ) اسبی را گویند که رنگ او میان زرد و بور باشد. (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (برهان ). کرند. کرنگ . کرن . کرنگه . کرنده . کورنگ . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به مترادفات کلمه شود. || رنگ میان زرد و بور. رنگ بین زرد و سرخ . || آنچه برنگ میان زرد و بور و یا میان زرد و سرخ باشد. (از فرهنگ فارسی معین ). || در مجمل اللغة ذیل کلمه ٔ «زقی » بمعنی جغد آمده است و گوید الزقی ، بانگ کردن کرن یعنی جغد.