کراکالغتنامه دهخداکراکا. [ ک َ ] (اِ) بمعنی کراک است که بعضی عکه و بعضی صعوه و بلدرچین گویند و اصح آن است که پرنده ای باشد دم دراز که پیوسته در کنار آب نشیند و دم جنباند. (برهان ). کراک . کراس . (ناظم الاطباء). رجوع به کراک شود.
