کتبخانه
لغتنامه دهخدا
کتبخانه . [ ک ُ ت ُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کتابخانه . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) :
کتبخانه ٔ پارسی هر چه بود
اشارت چنان شد که آرند زود.
از کتبخانه ٔ و علمنا
ذوق علمی چشیده ام که مپرس .
یتیمی که ناکرده قرآن درست
کبتخانه ٔ هفت ملت بشست .
و رجوع به کتابخانه شود.
کتبخانه ٔ پارسی هر چه بود
اشارت چنان شد که آرند زود.
نظامی .
از کتبخانه ٔ و علمنا
ذوق علمی چشیده ام که مپرس .
مولوی .
یتیمی که ناکرده قرآن درست
کبتخانه ٔ هفت ملت بشست .
سعدی .
و رجوع به کتابخانه شود.