کامو
لغت‌نامه دهخدا
کامو. (اِ) نوعی کرک است که در ترکی کامی گویند. (شعوری ج 2 ص 256) :
درخور ریش سفیدست چو شیخان کامو
وان سیه بره سیه ریش بخاطر میدار.
یکی دو اند بکامو که زود بشتابی
چه گر بشانه کنی مو چه گر کلت بر سر.
پیش بعضی خارپشت و قاقم است
درنظر یکسان و کامو و بره .
بکامو یقه ٔ قاقم چنانست
که دوزی وصله بر کاسر ز کتان .
|| قسم مخصوصی از چرم . (ناظم الاطباء).
درخور ریش سفیدست چو شیخان کامو
وان سیه بره سیه ریش بخاطر میدار.
نظام قاری (دیوان البسه ص 12).
یکی دو اند بکامو که زود بشتابی
چه گر بشانه کنی مو چه گر کلت بر سر.
نظام قاری (دیوان البسه ص 18).
پیش بعضی خارپشت و قاقم است
درنظر یکسان و کامو و بره .
نظام قاری (دیوان البسه ص 25).
بکامو یقه ٔ قاقم چنانست
که دوزی وصله بر کاسر ز کتان .
نظام قاری (دیوان البسه ص 120).
|| قسم مخصوصی از چرم . (ناظم الاطباء).
