کامل العقل
لغتنامه دهخدا
کامل العقل . [ م ِ لُل ْ ع َ ] (ع ص مرکب ) با خرد تمام . عاقل . آنکه عقلش بکمال رسیده باشد :
مر ترا عقلست جزوی در زمان
کامل العقلی بجو اندر جهان .
رجوع به کامل عقل شود.
مر ترا عقلست جزوی در زمان
کامل العقلی بجو اندر جهان .
مثنوی .
رجوع به کامل عقل شود.