کالفته
لغتنامه دهخدا
کالفته . [ ل ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) پریشان . (برهان ) (آنندراج ). شیدا و دیوانه مزاج . (برهان ). دیوانه منش . آشفته . (برهان ) (آنندراج ) (اوبهی ) :
فرود آید ز پشتش پور ملعون
شده کالفته چون خرسی خشینه .
ترا علت جهل کالفته کرد
کزین صعبتر نیست چیز از علل .
یک خیل خوک وار درافتاده
با یکدگر چو دیوان کالفته .
فرود آید ز پشتش پور ملعون
شده کالفته چون خرسی خشینه .
لبیبی .
ترا علت جهل کالفته کرد
کزین صعبتر نیست چیز از علل .
ناصرخسرو.
یک خیل خوک وار درافتاده
با یکدگر چو دیوان کالفته .
ناصرخسرو (از فرهنگ رشیدی ).