کاسه ٔ غریبان
لغتنامه دهخدا
کاسه ٔ غریبان . [ س َ / س ِی ِ غ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کاسه ٔ گدایان که درگوشه ٔ آن حلقه ای است که به کمر آویزند :
هم دیده ای که از جان درگاه سیف دین را
چون کاسه ٔ غریبان حلقه بگوشم ایدر.
رجوع بکاسه ٔ گدایی شود
هم دیده ای که از جان درگاه سیف دین را
چون کاسه ٔ غریبان حلقه بگوشم ایدر.
خاقانی .
رجوع بکاسه ٔ گدایی شود