کاسه سیاه
لغتنامه دهخدا
کاسه سیاه . [ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) بمعنی سیاه کاسه است که کنایه از مردم ممسک و بخیل و گرفته باشد، و کاسه سیه نیز گویند. (برهان ) (آنندراج ). سیاه کاسه . سیاه دست و سیه دست . (انجمن آرا) :
زرد گردد روی آن کاسه سیاه
چون ببیند خوان او خوالیگرش .
زرد گردد روی آن کاسه سیاه
چون ببیند خوان او خوالیگرش .
پوربهای جامی (از انجمن آرا بخش کنایات ).