کاسجوک
لغتنامه دهخدا
کاسجوک . (اِ) کاسج است که خارپشت کلان تیرانداز باشد. (برهان ). معنی لغوی این لغت یعنی چوک او که زنخ باشد باریک و درازاست چون کاس که خوک باشد. (انجمن آرا) :
از آن پیچد دل من همچو ماری
که هجرانش بر او چون کاسجوک است .
و رجوع به کاسج شود.
از آن پیچد دل من همچو ماری
که هجرانش بر او چون کاسجوک است .
مولوی (از جهانگیری ).
و رجوع به کاسج شود.