کارکرده
لغت‌نامه دهخدا
کارکرده . [ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) کارآزموده . جهاندیده . کارآزمون . مجرب :
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان .
چنین گفت بهرام کای مهتران
جهاندیده و کارکرده سران .
جهاندیده وکارکرده دو مرد
برفتند و جستند جای نبرد.
|| جنگ دیده . نبرد آزموده :
بیاورد لشکر ده و دو هزار
جهاندیده و کارکرده سوار.
|| مستعمل . معمول .
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان .
فردوسی .
چنین گفت بهرام کای مهتران
جهاندیده و کارکرده سران .
فردوسی .
جهاندیده وکارکرده دو مرد
برفتند و جستند جای نبرد.
فردوسی .
|| جنگ دیده . نبرد آزموده :
بیاورد لشکر ده و دو هزار
جهاندیده و کارکرده سوار.
فردوسی .
|| مستعمل . معمول .
