چوب فلک

چوب فلک . [ ب ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سوراخ بگذرانند و معلمان آن طناب را که دو سرش در دو سوراخ چوب بند شده است گرد هر دو پای طفل بازی گوش افکنند و تاب دهند تامحکم شود آنگاه بر کف پای او چوب زنند :
در این تازه مکتب برای کتک
ز باران و باد است چوب فلک .

طغرا (از آنندراج ).

رجوع به فلک شود.