چهره آرای

چهره آرای . [ چ ِ رَ / رِ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ چهره . رخسار را زیور و زینت دهنده . || آرایشگر. آرایش کننده . که چهره را آرایش کند. || چهره پرداز. نقاش . مصور. || مجازاً صفت حق تعالی . واهب الصور :
ابارای او بنده را پای نیست
جز او جان ده و چهره آرای نیست .

فردوسی .