چهارتا

چهارتا. [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) چهارلا. دارای چهارتا. چهارتو. دو توی مضاعف . || (اِ مرکب ) کنایه از چهارعنصر است . || کنایه از دنیا به اعتبار چهاررکن . || طنبور. (لغت محلی شوشتر). طنبور. رباب . شوشک . چهارتار و چهارتاره . رجوع به چارتا شود.