چنگال تیز

چنگال تیز. [ چ َ ] (ص مرکب ) تیزچنگال . قوی پنجه ٔ. مجهز برای پیکار. آماده برای نبرد :
تو شادان دل و مرگ چنگال تیز
نشسته چو شیر ژیان پرستیز.

فردوسی .

درآمد یکی خاد چنگال تیز.

خجسته .