چرک آلودهلغتنامه دهخداچرک آلوده . [ چ ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چرک آلود. آلوده به چرک . دَرِن . مِدرَن . (منتهی الارب ). رجوع به چرک و چرک آلود و چرکین شود.
