چراغ مضطرب
لغتنامه دهخدا
چراغ مضطرب . [ چ َ / چ ِ غ ِ م ُ طَ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چراغ نیمه خاموش . چراغ لرزان . چراغی که شعله اش پائین و بالا میرود و مستعد خاموش شدن است :
پنبه از داغ دل بیطاقت ما برمدار
این چراغ مضطرب در زیر دامن خوشتر است .
پنبه از داغ دل بیطاقت ما برمدار
این چراغ مضطرب در زیر دامن خوشتر است .
صائب (از آنندراج ).