چاه نسیان
لغتنامه دهخدا
چاه نسیان . [ هَِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چاه خراب و بی آب . (آنندراج ) (غیاث ). چاه خموشان . (آنندراج ). چاه فراموشان . (آنندراج ) :
از مروت نیست تا لب تشنگان را سوختن
آخر آن چاه زنخدان چاه نسیان میشود.
از مروت نیست تا لب تشنگان را سوختن
آخر آن چاه زنخدان چاه نسیان میشود.
صائب (از آنندراج ).