چاهک ملکان
لغتنامه دهخدا
چاهک ملکان . [ هََ ک ِ م َ ل ِ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد «در حوالی ارض اقدس (مشهد) واقع شده ، از متعلقات قدیم النسق شادکان است وهیجده خانوار سکنه از اهل بربر دارد. آبش از قنوات و هوایش معتدل است ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 134).