پینه بسته
لغتنامه دهخدا
پینه بسته . [ ن َ / ن ِ ب َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کبره بسته . شوغ بسته . ایجاد پینه شده . || نرم ظاهر سخت باطن . (آنندراج ) :
دلهای پینه بسته ٔ ابنای روزگار
از ناخن پلنگ کند جوی خون روان .
دلهای پینه بسته ٔ ابنای روزگار
از ناخن پلنگ کند جوی خون روان .
صائب .