پیغوی
لغت‌نامه دهخدا
پیغوی . [ پ َ / پ ِ غ َ ] (ص نسبی ) منسوب به پیغو (مصحف یبغو)، نام عمومی ملوک سرزمین پیغو (یبغو) که قسمتی است از ترکستان :
همه ایرجی زاده ٔ پهلوی
نه افراسیابی و نه پیغوی .
ز یاقوت سیصد کمر پیغوی .
|| تورانی :
بدادندش آن نامه ٔ خسروی
نوشته برو بر خط پیغوی .
نبشت اندر آن نامه ٔ خسروی
نکو آفرین بر خط پیغوی .
زبانها نه تازی و نه پهلوی
نه چینی نه ترکی و نه پیغوی .
|| از مردم پیغو. ترک :
تا شاعران بشعر بگویند و بشنوند
وصف دو زلف و دو لب خوبان پیغوی .
همه ایرجی زاده ٔ پهلوی
نه افراسیابی و نه پیغوی .
دقیقی .
ز یاقوت سیصد کمر پیغوی .
اسدی .
|| تورانی :
بدادندش آن نامه ٔ خسروی
نوشته برو بر خط پیغوی .
دقیقی .
نبشت اندر آن نامه ٔ خسروی
نکو آفرین بر خط پیغوی .
دقیقی .
زبانها نه تازی و نه پهلوی
نه چینی نه ترکی و نه پیغوی .
خسروی .
|| از مردم پیغو. ترک :
تا شاعران بشعر بگویند و بشنوند
وصف دو زلف و دو لب خوبان پیغوی .
فرخی .
