پیغال
لغتنامه دهخدا
پیغال . (اِ مرکب ) (از پیغ، بمعنی چیزی نوک تیز + َال ، ادات نسبت ) نیزه . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ) (اوبهی ). رمح :
دریغ آن سر و برز و آن یال او
هم آن تیر و آن تیغ و پیغال او.
دریغ آن سر و برز و آن یال او
هم آن تیر و آن تیغ و پیغال او.
(از فرهنگ اسدی ).