پژمردگی
لغتنامه دهخدا
پژمردگی . [ پ َ م ُ دَ / دِ ] (حامص ) حالت آنکه پژمرده باشد.افسردگی . ذبول . || غمناکی :
بکار اندرآی این چه پژمردگی است
که پایان بیکاری افسردگی است .
پژمردگیست در پی هر تازگی که هست
پیوسته روی تازه نباشد عروس را.
بکار اندرآی این چه پژمردگی است
که پایان بیکاری افسردگی است .
نظامی .
پژمردگیست در پی هر تازگی که هست
پیوسته روی تازه نباشد عروس را.
(از تاریخ گیلان مرعشی ).