پولاددست
لغتنامه دهخدا
پولاددست . [ لادْ، دَ ] (ص مرکب ) دارای پنجه و دستی چون پولاد. خداوند دستی نیرومند :
بدو گفتا من آن پولاددستم
که دینت را بدین خواری شکستم .
نخستین دلیران پولاد دست
ببستند دست و گشادند شست .
بدو گفتا من آن پولاددستم
که دینت را بدین خواری شکستم .
نظامی .
نخستین دلیران پولاد دست
ببستند دست و گشادند شست .
هاتفی .