پنگولغتنامه دهخداپنگو. [ پ ِ ] (اِ) پنگان . فنجان . ظرف مسی است دارای درجه که بجای ساعت در تقسیم آب بکار میرود و ته آن سوراخ است آن را در ظرف بزرگتری که آب دارد می گذارند (این کلمه در گناباد معمول است و شکسته ٔ پنگان است ).
