پشت گلیلغتنامه دهخداپشت گلی . [ پ ُ ت ِ گ ُ ] (ص مرکب ) رنگ سرخ کم رنگ . رنگی چون رنگ پشت برگ گل سرخ . سرخ روشن . گلی روشن .صورتی . آلا. آل . || کرمی است در آمریکا و مصر و هندوستان که بزراعت پنبه خسارت وارد میسازد.
