پشت گردنی

پشت گردنی . [ پ ُ گ َ دَ ] (اِ مرکب ) زخم با کف دست بر قفا. ضربه ٔ با دست به پشت گردن . سیلی که به پشت گردن نوازند. کاج . پی سر. قفا. صَفع. قذل . (منتهی الارب ).
- پشت گردنی خوردن ؛ قفا خوردن .
- پشت گردنی زدن ؛ گردنی زدن . سیلی به پشت گردن زدن . صفع. قذل .