پاکیزه چهر

پاکیزه چهر. [ زَ / زِ چ ِ ] (ص مرکب ) زیبا. نیکروی . پاکیزه روی . نکومنظر. صبیح المنظر :
که پاکیزه چهر است و پاکیزه تن
ستوده به هر شهر و هر انجمن .

فردوسی (شاهنامه ج 1 ص 342).