پاچه گیرلغتنامه دهخداپاچه گیر. [ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) گزنده ٔ پاچه . || آن کس که بی مقدمه و آگاهی کسی را مورد عتاب یا آزار قرار دهد.